प्रहरी पनि मान्छे नै हुन।

कबिता 

सशस्त्र प्रहरी 

म एउटा निर्दोष प्रहरी हु 

मलाई सशस्त्र भन्छ्न 

मलाई डन्ठे भन्छ्न 

ताकी ताकी ढुङ्गा हान्छन 

भाला रोप्छ्न झिर हान्छ्न 

म एउटा निर्दोष प्रहरी हु 

मलाई बर्डफ्लू लागेको कुखुरा मार्न लगाइन्छ

मलाई निर्दोशि जनता माथी अश्रुग्यास छर्न लगाइन्छ

मलाई सुकुम्बासी का बस्ती भत्काउन लगाइन्छ 

मलाई महिला बालाबलिका पक्रिन पठाइन्छ

म एउटा निर्दोष प्रहरी हु

कहिले डन लाई सलुट गर भनिन्छ 

कहिले तस्कर को चाकरी गर भनिन्छ

कहिले मुर्तिचोर लाई साथ दे भनिन्छ

कहिले राजस्व छलीलाई साथ दे भनिन्छ

म एउटा् निर्दोश प्रहरी हु 

कागती जसरी निचोर्छ जनताले

बादरले जसरी सडक मा चितोर्छ जनताले

आफ्नो विपक्षको रिस मै माथी थुपार्छ जनताले

ढुङ्गामुडा मै माथी बर्साउछ अनि दमन गर्यो भन्छ जनताले

म एउटा निर्दोष प्रहरी 

कहिले चोरको अडर कहिले देशद्रोहिको 

कहिले मान्छु आदेश घुसखोरिहरुको

अन्यायमा परेकालाइ लखेटेर  पारा 

नचाहेर पनि गरिरहेको छु अत्याचार

म एउटा् निर्दोष प्रहरी हु 

पहाडको कुनै बिकट गाउँमा मेरो चुहिने बास छ

  दमले सिकिस्त आमाको झिनो एउटा आसा छ 

फाटेको टोपी लगाउदै बाबाले डोको बुनि बुनि

भन्छन छोरा देश सेवामा लागेस ज्ञानि बनी

म एउटा निर्दोष प्रहरी हु 

न राज्य ले चिनेको न जनताले चिन्दछ

हाकिमले गर्जन गर्द्छ सडकमा बुट बजार्दै हिन्दछ

एउटा लठ्ठीको भरमा सिमा रेखा जोगाउन सक्दिन 

भाचिन्छ लौरो तोडिन्छ बार मारिन्छ निर्दोष प्रहरी किन ???

धन्यवाद

समाज सुवेदी 

पर्बत